OphthaTherapy. Terapie w okulistyce

Diagnostyka różnicowa makrogruczolaka przysadki przed wykonaniem badań obrazowych głowy i oczodołów

2025-08-05T09:11:07+02:00

Zaburzenia pola widzenia wynikające ze zmian uciskowych lub naciekowych w przebiegu drogi wzrokowej często różnią się od typowych schematów podręcznikowych. Wynika to z niesymetrycznego wzrostu guza lub nierównomiernego dotknięcia poszczególnych włókien nerwowych, które różnią się też między sobą podatnością na uszkodzenie. Do tego należy uwzględnić błędy fałszywie dodatnie i ujemne ze strony badanego. Z pomocą w interpretacji w wątpliwych przypadkach przychodzi neuroobrazowanie. Niestety, zdarza się, że zmiany w polu widzenia do złudzenia przypominają ubytki jaskrowe, zwłaszcza jeśli jednocześnie zostanie wykryte podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe. Opóźnia to postawienie krytycznej diagnozy i wdrożenie właściwego leczenia pacjenta. W praktyce okulistycznej istotną rolę odgrywa znajomość procesów rozrostowych ośrodkowego układu nerwowego wraz z podstawową charakterystyką tych schorzeń, która umożliwia kliniczną ocenę wskazań do poszerzenia diagnostyki.

Schorzenia gałki ocznej jako pierwszy objaw lub pierwsze ujawnienie się choroby COVID-19: przegląd literatury

2025-08-04T19:14:41+02:00

Celem niniejszego przeglądu jest analiza dostępnej literatury naukowej dotyczącej wpływu COVID-19 na zdrowie oczu. Przeprowadzono systematyczny przegląd literatury z wykorzystaniem medycznych baz danych. Skoncentrowano się na publikacjach dotyczących okulistycznych przejawów COVID-19, analizując raportowane objawy i mechanizmy patofizjologiczne. Analiza literatury wykazała, że COVID-19 może przybierać postać różnych schorzeń oczu, takich jak zapalenie spojówek, keratopatia, zapalenie błony naczyniowej oka (uveitis), retinopatia oraz neuropatia nerwu wzrokowego. Ponadto opisano przypadki związane z mikroangiopatią i zakrzepicą naczyń siatkówki, które mogą prowadzić do trwałej utraty wzroku. Wyniki te sugerują, że SARS-CoV-2 może bezpośrednio lub pośrednio wpływać na różne struktury narządu wzroku przez mechanizmy zapalne i zakrzepowe.

Low-level light therapy as a potential prophylaxis of myopia: a literature review

2025-08-04T19:14:41+02:00

Myopia is a common refractive problem found in children and adults. High myopia can lead to severe ocular complications; therefore, controlling myopia is very important as a prophylactic measure. Low-level light therapy (LLLT) is starting to be widely used as an intervention to control myopia. This article describes myopia control using LLLT, aiming for the public and clinicians to understand and utilize this technology optimally. Based on clinical studies and randomized controlled trials (RCTs), LLLT was shown to be effective in controlling myopia through significant changes in axial length (AL), spherical equivalent refraction (SER), and choroidal thickness. Although the current studies are from China, LLLT can also be considered for myopia control in other countries.

Nodular posterior scleritis with recurrence in contralateral eye – case report

2025-08-04T19:14:41+02:00

Posterior scleritis is a rare, in 80% idiopathic disorder. It can be divided into 2 subtypes: diffuse and nodular. The aim of this study is to report clinical, imaging findings, differential diagnosis and treatment, of a patient with nodular posterior scleritis.

A 45-year-old woman was diagnosed as recurrence of nodular posterior scleritis, after extensive examination. At admission best corrected visual acuity was 20/20 in her left eye. Fundus examination revealed an amelanotic yellowish subretinal mass under the superior nasal arcade, associated with subretinal fluid surrounding it. B-scan ultrasonography, optical coherence tomography findings confirmed the diagnosis. The patient was treated with intraveonous steroids for 3 days, followed by oral in tapered dose over 3 weeks. After 7 weeks follow-up subretinal mass totally regressed. The diagnosis of nodular posterior scleritis may provide diagnostic dilemma. Multimodal imaging may be helpful in differential diagnosis. Majority of cases have an excellent prognosis with no recurrence.

Neuroprotekcja w jaskrze – jaką rolę odgrywa brymonidyna?

2025-08-04T18:02:54+02:00

Jaskra to przewlekła, wieloczynnikowa, postępująca neuropatia nerwu wzrokowego, która nieleczona prowadzi do całkowitej ślepoty. Uszkodzenie komórek zwojowych siatkówki i ich aksonów w jaskrze może być spowodowane podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, niedokrwieniem, stresem oksydacyjnym, neurotoksycznością glutaminianu lub niedoborem czynnika wzrostu neurotroficznego. Brymonidyna jest agonistą receptorów α₂-adrenergicznych, lekiem powszechnie stosowanym w celu obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Jej działanie polega na hamowaniu produkcji cieczy wodnistej i zwiększeniu jej odpływu drogą niekonwencjonalną (naczyniówkowo-twardówkową). Uważa się, że neuroprotekcyjny mechanizm działania brymonidyny jest związany z redukcją stężenia pozakomórkowego glutaminianu i blokowaniem aktywacji receptorów N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), a także aktywacją czynnika neurotroficznego pochodzenia mózgowego (białka BDNF) i czynnika wzrostu fibroblastów oraz ich receptorów, modulacją naczyń (co poprawia mikrokrążenie) oraz regulacją sygnału przeżycia komórek i apoptozy. Badania wykazały, że brymonidyna w stężeniu 0,2% chroni komórki zwojowe siatkówki przed śmiercią, nie tylko w mechanizmie obniżania ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zastosowanie leczenia neuroprotekcyjnego komórek zwojowych siatkówki jest obiecującą drogą w terapii jaskry.

Pacjent leczony lekiem przeciwmalarycznym – okiem reumatologa i okulisty

2025-08-04T18:23:31+02:00

Pacjenci przychodzący na wizytę do okulisty niejednokrotnie chorują na choroby ogólnoustrojowe, których leczenie może wpływać na stan narządu wzroku. Dzieje się tak w przypadku tzw. leków przeciwmalarycznych – chlorochiny i hydroksychlorochiny, stosowanych w terapii tocznia rumieniowatego układowego i reumatoidalnego zapalenia stawów. W trakcie ich stosowania konieczna jest regularna kontrola okulistyczna.

Na wczesnym etapie stosowania leków przeciwmalarycznych pacjenci są zwykle bezobjawowi, natomiast zaawansowana makulopatia lub retinopatia obwodowa mogą powodować nieodwracalną utratę wzroku. Głównymi czynnikami ryzyka makulopatii są wysoka dawka (większa niż 5 mg/kg mc./24 h dla hydroksychlorochiny) i długi czas stosowania (ponad 5 lat). Upośledzenie czynności nerek lub wątroby albo jednoczesne stosowanie tamoksyfenu zwiększają ryzyko uszkodzenia narządu wzroku. Do czynników ryzyka zaliczane są również wiek oraz współistniejące choroby siatkówki.

Przesiewowe badanie okulistyczne powinno obejmować ocenę ostrości wzroku, widzenia barw, test Amslera, badanie dna oka oraz wykonanie badań dodatkowych, takich jak optyczna koherentna tomografia, elektroretinogram, autofluorescencja dna oka, pole widzenia. Decyzja o odstawieniu leku powinna zostać podjęta wspólnie z reumatologiem lub lekarzem prowadzącym przy uwzględnieniu działania ogólnoustrojowego leku.

Aktualna wiedza na temat wpływu higieny brzegów powiek na dobrostan powierzchni oka

2025-08-04T18:39:31+02:00

Choroby powierzchni oka, w tym zespół suchego oka, stanowią narastający problem na całym świecie. Związane jest to ze zmianami klimatycznymi, żywieniowymi, stylem życia, środowiskiem pracy i innymi czynnikami, a objawy i dolegliwości występują u pacjentów w różnym wieku. Jednym z ważnych elementów profilaktyki i terapii zaburzeń powierzchni oka jest higiena brzegów powiek. Jednak jeśli jest nieodpowiednio prowadzona, to może nie tylko nie przynieść korzyści, lecz także stać się przyczyną wystąpienia powikłań.

Cyfrowe zmęczenie oczu – mit czy rzeczywistość?

2025-08-05T09:09:48+02:00

Rewolucja cyfrowa przyniosła gwałtowny wzrost popularności technologii cyfrowych, co zmieniło każdą dziedzinę życia. Postęp technologiczny i częste korzystanie z urządzeń elektronicznych spowodowały problemy ze wzrokiem, znane jako syndrom widzenia komputerowego lub cyfrowe zmęczenie oczu. Cyfrowe zmęczenie oczu, astenopia i syndrom widzenia komputerowego to grupa objawów, które wynikają z korzystania z ekranów urządzeń cyfrowych; objawy te obejmują podrażnienie i suchość oczu, problemy z akomodacją i konwergencją oraz bóle mięśniowo-szkieletowe. Nasilenie tych objawów zależy od czasu narażenia, charakteru zadania wzrokowego, warunków pracy i indywidualnych możliwości wzrokowych. Leczenie cyfrowego zmęczenia oczu zależy od wyników diagnostycznych oraz chorób podstawowych, a wszelkie występujące objawy, takie jak astenopia, czy też złe ustawienie ergonomii powinny być rozwiązywane zgodnie z profesjonalnymi wytycznymi. Celem poniższej pracy jest przedstawienie problemu, jakim jest cyfrowe zmęczenie oczu, oraz zaproponowanie rozwiązań, które mogą pomóc w diagnozowaniu i skutecznym zwalczaniu objawów.

Zarządzanie pooperacyjnym dyskomfortem powierzchni oka

2025-08-05T09:13:06+02:00

Brak

Nd:YAG laser membranotomy in treatment of pre-macular hemorrhage in Valsalva retinopathy

2025-08-04T19:14:41+02:00

A 37-year-old patient was admitted to the ophthalmology department due to sudden vision deterioration in the right eye, preceded by vomiting two days earlier. Visual acuity was found at the level of counting fingers at 3 m. Fundus examination revealed a large pre-macular hemorrhage covering the entire area between the arcades. Based on clinical presentation, history, and imaging studies, a diagnosis of Valsalva retinopathy was made. With the patient’s consent, Nd:YAG laser treatment was performed on the lower part of the hemorrhage, resulting in blood displacement into the vitreous body and significant improvement in visual acuity to 0.6 BVCA immediately post-procedure.

Pourazowa niedomykalność powiek powikłana wytrzewieniem gałki ocznej

2025-08-04T19:14:41+02:00

Wprowadzenie: Pourazowa niedomykalność powiek to istotne wyzwanie kliniczne, prowadzące do poważnych konsekwencji dla zdrowia oczu. Niniejszy artykuł analizuje aspekty diagnostyczne, terapeutyczne i rezultaty tej istotnej patologii.

Materiał i metody: Do naszej kliniki został skierowany się 78-letni pacjent z niedomykalnością powieki oka lewego po wypadku komunikacyjnym z utratą przytomności.

Wyniki: Pourazowa niedomykalność powiek to kompleksowe wyzwanie kliniczne. Rekonstrukcja twarzoczaszki i powiek, mimo skomplikowanego przebiegu, nie pozwoliła na pełne przywrócenie funkcji i estetyki. Ze względu na powikłania rogówkowe i stan zapalny gałki ocznej przeprowadzono ewiscerację gałki ocznej lewej z rekonstrukcją powieki z użyciem chrząstki ucha i płata skóry.

Management of Trauma-Induced Anterior Necrotizing Scleritis in a High-Risk Occupational Setting: Resolution with Temporary Tarsorrhaphy

2025-08-04T19:14:41+02:00

Objective: This case report highlights the challenges and innovative treatment approaches for managing trauma-induced anterior necrotizing scleritis (ANS), particularly in high-risk occupational settings, such as welding.
Methods: We present the case of a 44-year-old male welder who suffered a metal particle injury in his right eye, leading to ANS. Initial treatments included removal of the foreign body, suturing of the conjunctival tear, and administration of antibiotics and hydrating eye drops. Subsequent treatments for the ensuing ANS included systemic and topical steroids, cyclosporine drops, oral prednisone, vitamin C supplements, dura and amniotic membrane grafting, and autologous serum eye drops. Following the failure of these interventions, a temporary tarsorrhaphy surgery was performed.
Results: Despite the application of various conventional therapies, the patient’s condition did not improve significantly until temporary tarsorrhaphy was performed. This intervention, along with an intensive therapeutic regimen, led to the complete healing of the sclera and improved visual acuity.
Conclusion: This case underscores the complexity of treating ANS, especially in cases resistant to standard treatment modalities. The successful use of temporary tarsorrhaphy in conjunction with other treatments highlights the need for an individualized approach to manage such conditions. This case contributes to the growing body of evidence suggesting the potential benefits of revisiting traditional surgical interventions for treating refractory cases of ANS.

Ophthalmological injuries caused by gunshot wounds and shell fragments

2025-08-04T19:14:42+02:00

This retrospective study analyses 57 gunshot eye injury cases at Trauma University Hospital in Tirana, Albania, from 1995–2006 using SPSS software. Gunshot eye injuries made up 33% of all explosion and firearm-related eye injuries, with peaks in 1997 and 1999 due to the escalation of conflict. Males constituted 93% of cases, with 38.5% aged 11–20. Severe injuries were 84%, with 90% causing serious eye damage and 10% resulting in death or bilateral blindness. Concomitant injuries occurred in 88% of cases, and all had foreign bodies complicating treatment. This study provides data to improve prevention, diagnosis, treatment, and rehabilitation of gunshot eye injuries.