Stożek tylny soczewki – wyniki leczenia chirurgicznego u dzieci
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Cel: Omówienie wyników leczenia chirurgicznego stożka tylnego soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych u dzieci.
Materiał i metoda: Operację usunięcia soczewki z wszczepieniem wieloogniskowej soczewki wewnątrzgałkowej wykonano u 22 dzieci w wieku 1–10 lat. Przed operacją i w trakcie 2–5-letnich obserwacji oceniano przedni i tylny odcinek oczu, ostrość wzroku, widzenie obuoczne i ciśnienie śródgałkowe.
Wyniki: Ostrość wzroku przed operacją wynosiła średnio 0,05–0,1. Po operacji wahała się od 0,1 do 1,0 i w dużym stopniu zależała od prowadzonego leczenia niedowidzenia. Ostrość wzroku powyżej 0,3 stwierdzono u 81,8% operowanych. Obserwowano znaczną poprawę widzenia obuocznego w porównaniu z okresem przedoperacyjnym. W 1 przypadku musiano powtórnie operować dziecko z powodu przemieszczenia się soczewki wewnątrzgałkowej. Nie stwierdzono przypadków jaskry w operowanej grupie dzieci.
Wnioski: Usunięcie soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych to metoda zapewniająca dobre wyniki czynnościowe u operowanych dzieci. Technika zabiegów jest jednak trudniejsza niż w przypadku zaćmy wrodzonej z powodu cienkiej i słabej tylnej torebki soczewki i występowania w niej otworów przed operacją.
Pobrania
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Copyright: © Medical Education sp. z o.o. License allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Address reprint requests to: Medical Education, Marcin Kuźma (marcin.kuzma@mededu.pl)
Bibliografia
2. Cheng KP, Hiles DA, Biglan AW et al. Management of posterior lenticonus. J Pediatr Ophthalmol Strabismus. 1991; 28: 143-9.
3. Russell-Eggitt IM. Non-syndromic posterior lenticonus a cause of childhood cataract: evidence for X-linked inheritance. Eye (Lond). 2000; 14: 861-3.
4. Schipper I, Senn P, Schmid M. Diagnosis and management of bilateral posterior lenticonus in 7 members of the same family. J Cat Refract Surg. 2006; 32: 261-3.
5. Jacobs K, Meire FM. Lenticonus. Bull Soc Belge Ophthalmol. 2000; 277: 65-70.
6. Barraquer RI, Michael R, Abreu R et al. Human lens capsule thickness as a function of age and location along the sagittal lens perimeter. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2006; 47: 2053-60.
7. Yang GY, Liu LQ, Liu CL. Surgical treatment and pathologic analysis of posterior lentiglobus with cataract. Int J Ophthalmol. 2011; 4: 572-4.
8. Murakami Y, Kusaka S, Hayashi N et al. Wavefront analysis and ultrastructural findings in an eye with posterior lentiglobus. JAAPOS. 2010; 14: 530-1.
9. Ranjan P, Mishra D, Bhadauria M. Atoll sign in posterior lenticonus: A case report of bilateral posterior lenticonus with review of literature. J Clin Ophthalmol Res. 2014; 2: 152-4.
10. Gul A, Caglar C, Cınal A et al. Ocular biometry and central corneal thickness in children: a hospital-based study. Arq Bras Oftalmol. 2014; 77: 152-4.
11. Mistr SK, Trivedi RH, Wilson ME. Preoperative considerations and outcomes of primary intraocular lens implantation in children with posterior polar and posterior lentiglobus cataract. J AAPOS. 2008; 12: 58-61.
12. Wilson ME, Trivedi RH. Intraocular lens implantation in pediatric eyes with posterior lentiglobus. Trans Am Ophthalmol Soc. 2006; 104: 176-82.
13. Ganesh S, Brar S, Chopra K. Jellyfish sign for intraoperative identification of posterior lenticonus. Intern Ophthalmol. 2017; 37: 1239-41.