Inhibitory SGLT2 – dlaczego empagliflozyna stanowi znaczny postęp w farmakoterapii cukrzycy? Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Jarosław Woroń

Abstrakt

Empagliflozyna jest pierwszym lekiem hipoglikemizującym o udokumentowanym bezpieczeństwie sercowo-naczyniowym, który ogranicza ryzyko zgonu z każdej przyczyny. Mechanizm jej działania polega na zmniejszaniu reabsorpcji glukozy przez hamowanie w nerkach SGLT2. W efekcie dochodzi do indukowania cukromoczu, co z kolei powoduje utratę energii i glukozy z moczem skutkującą poprawą kontroli glikemii, wyrównaniem cukrzycy i spadkiem masy ciała. W badaniu EMPA-REG OUTCOME jej dołączenie do standardowej terapii cukrzycy zmniejszyło o 14% ryzyko zgonu sercowo-naczyniowego, udaru lub zawału niezakończonego zgonem i o 32% zredukowało śmiertelność ogólną.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Woroń , J. (2020). Inhibitory SGLT2 – dlaczego empagliflozyna stanowi znaczny postęp w farmakoterapii cukrzycy?. Medycyna Faktów , 13(2(47), 147-150. https://doi.org/10.24292/01.MF.0220.2
Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Lanas A. NSAID and Aspirin, Recent Advances and Implications for Clinical Management. Springer International Publishing, Switzerland 2016.
2. Chisholm-Burns MA, Schwinghammer TL, Malone PM et al. Pharmacotherapy Principles & Practice. McGraw-Hill Education, New York 2019.
3. Rosenthal LD, Burchum JR. Pharmacotherapeutics for Advances Practice Providers. Elsevier, St Louis 2018.
4. DiPiro JT, Talbert LR, Yee GC et al. Pharmacotherapy, a Pathophysiologic Approach. McGraw-Hill Education, New York 2017.
5. Wirfs MJ. Prescribing Drug Therapy. Springer Publishing Company, New York 2019.
6. Czupryniak L, Strojek K. Diabetologia 2019. Via Medica, Gdańsk 2019.