Znaczenie indapamidu w monoterapii nadciśnienia tętniczego Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Paweł Wyleżoł
Marta Solarska
Justyna Pordzik
Marek Postuła

Abstrakt

Terapia hipotensyjna stanowi podstawę prewencji incydentów sercowo-naczyniowych oraz śmiertelności wśród pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Diuretyki tiazydopodobne przynależą do grupy leków powszechnie wykorzystywanych jako preparaty pierwszego wyboru w leczeniu hipotensyjnym ze względu na związaną z ich stosowaniem redukcję ryzyka wystąpienia zgonu, udaru oraz ostrego zespołu wieńcowego. Indapamid jest długo działającym diuretykiem tiazydopodobnym, którego efekt hipotensyjny wynika zarówno z mechanizmu diuretycznego, natriuretycznego, jak i z podobnego do antagonistów wapnia długofalowego działania wazodylatacyjnego. Korzystny wpływ indapamidu obejmuje również protekcyjne działanie wobec czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, takich jak: cukrzyca, przerost lewej komory, nefropatia czy udar. Wyniki wieloośrodkowych badań wskazują na dobrą tolerancję indapamidu, jego korzystny profil metaboliczny oraz wysoką skuteczność w mono- i politerapii.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Wyleżoł, P., Solarska, M., Pordzik, J., & Postuła , M. (2016). Znaczenie indapamidu w monoterapii nadciśnienia tętniczego . Medycyna Faktów , 9(1(30), 55-61. Pobrano z https://www.journalsmededu.pl/index.php/jebm/article/view/2271
Dział
Artykuły

Bibliografia

1. Tykarski A., Narkiewicz K., Gaciong Z. et al.: Zasady postępowania w nadciśnieniu tętniczym – 2015 rok. Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2015; 1(1): 1-70.
2. Mancia G., Fagard R., Narkiewicz K. et al.: 2013 ESH/ESC guidelines for the management of arterial hypertension. J. Hypertens. 2013; 31: 1281-1357.
3. Barrios V., Escobar C.: Complementary mechanisms of action and rationale for the fixed combination of perindopril and indapamide in treating hypertension – update on clinical utility. Integr. Blood Press. Control 2010; 3: 11-19.
4. Schiavi P., Jochemsen R., Guez D.: Pharmacokinetics of sustained and immediate release formulations of indapamide after single and repeated oral administration in healthy volunteers. Fundam. Clin. Pharmacol. 2000; 14(2): 139-146.
5. Robinson D.M., Wellington K.: Indapamide sustained release: a review of its use in the treatment of hypertension. Drugs 2006; 66(2): 257-271.
6. Burk T.J., Nobles E.M., Wolf P.S. et al.: Effect of indapamide on volume-dependent hypertension, renal hemodynamics, solute excretion and proximal nephron fractional reabsorption in the dog. Curr. Med. Res. Opin. 1983; 8(3): 25-34.
7. Finch L., Hicks P.E., Oheim K. et al.: The effects of indapamide on vascular reactivity in hypertension. Curr. Med. Res. Opin. 1977; 5(1): 44-54.
8. Mironneau J., Savineau J.P., Mironneau C.: Compared effects of indapamide, hydrochlorothiazide and chlorthalidone on electrical and mechanical activities in vascular smooth muscle. Eur. J. Pharmacol. 1981; 75: 109-113.
9. Uehara Y., Shirahase H., Naga T. et al.: Radical scavengers of indapamide in prostacyclin synthesis in rat smooth muscle cell. Hypertension 1990; 15: 216-224.
10. Pawlaczyk-Gabriel K., Niklas A., Uruski P., Tykarski A.: Miejsce indapamidu o przedłużonym uwalnianiu w terapii nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie Tętnicze 2014; 18(4): 211-223.
11. Franklin S.S., Gustin W., Wong N.D. et al.: Haemodynamic patterns of age-related changes in blood pressure. The Framingham Heart Study. Circulation 1997; 96: 308-315.
12. London G., Schmieder R., Calvo C. et al.: Indapamide SR versus candesartan and amlodipine in hypertension: the X-CELLENT Study. Am. J. Hypertens. 2006; 19(1): 113-121.
13. Emeriau J.P., Knauf H., Pujadas J.O. et al.; European Study Investigators: A comparison of indapamide SR 1.5 mg with both amlodipine 5 mg and hydrochlorothiazide 25 mg in elderly hypertensive patients: a randomized double-blind controlled study. J. Hypertens. 2001; 19(2): 343-350.
14. Piotrowski W., Włodarczyk P., Jasiński B. et al.: Ocena skuteczności i tolerancji indapamidu o powolnym uwalnianiu w dawce 1,5 mg u chorych powyżej 55. r.ż. z izolowanym nadciśnieniem skurczowym. Badanie STIP – 12-tygodniowe otwarte badanie wieloośrodkowe. Nadciśnienie Tętnicze 2001; 5(4): 245-254.
15. Błędowski P., Mossakowska M., Chudek J. et al.: Medical, psychological and socioeconomic aspects of aging in Poland. Assumptions and objectives of the PolSenior project. Exp. Gerontol. 2011; 46(12): 1003-1009.
16. Beckett N.S., Peters R., Fletcher A.E. et al.; HYVET Study Group: Treatment of hypertension in patients 80 years of age or older. N. Engl. J. Med. 2008; 358(18): 1887-1898.
17. Witkowska M.: Izolowane nadciśnienie tętnicze – niezależny czynnik zagrożenia powikłaniami sercowo-naczyniowymi. Nadciśnienie Tętnicze 2000; 4(3): 201-207.
18. PATS Collaborating Group: Post-Stroke Antihypertensive Treatment Study: a preliminary result. Chin. Med. J. 1995; 108: 710-717.
19. PROGRESS Collaborative Group: Randomised trial of a perindopril-based blood-pressure-lowering regimen among 6,105 individuals with previous stroke or transient ischaemic attack. Lancet 2001; 358(9287): 1033-1041.
20. Marre M., Puig J.G., Kokot F. et al.: Equivalence of indapamide SR and enalapril on microalbuminuria reduction in hypertensive patients with type 2 diabetes: the NESTOR Study. J. Hypertens. 2004; 22(8): 1613-1622.
21. Patel A., MacMahon S., Chalmers J. et al.: Effects of a fixed combination of perindopril and indapamide on macrovascular and microvascular outcomes in patients with type 2 diabetes mellitus (the ADVANCE trial): a randomised controlled trial. Lancet 2007; 370(9590): 829-840.
22. Zoungas S., Chalmers J., Neal B. et al.: Follow-up of blood-pressure lowering and glucose control in type 2 diabetes. N. Engl. J. Med. 2014; 371(15): 1392-1406.
23. Gosse P., Sheridan D.J., Zannad F. et al.: Regression of left ventricular hypertrophy in hypertensive patients treated with indapamide SR 1.5 mg vs enalapril 20 mg: the LIVE study. J. Hypertens. 2000; 18: 1465-1475.