Kaszel poinfekcyjny. Mechanizmy, wyzwania diagnostyczne i rola lewodropropizyny w terapii Artykuł przeglądowy

##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##

Dostęp przez subskrypcję PDF


Opublikowane: mar 31, 2025
DOI: https://doi.org/10.24292/01.MF.0125.14
Słowa kluczowe:
kaszel poinfekcyjny, lewodropropizyna, patofizjologia, diagnostyka różnicowa, dzieci

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Adam J. Sybilski
1. Klinika Pediatrii i Alergologii, Państwowy Instytut Medyczny MSWiA w Warszawie. 2. II Klinika Pediatrii, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie

Abstrakt

Kaszel poinfekcyjny definiowany jest jako uporczywy kaszel trwający od 3 do 8 tygodni po infekcji dróg oddechowych. Podkreśla się, że kaszel poinfekcyjny stanowi wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne, ponieważ może prowadzić do przewlekłego zmęczenia, bezsenności i wielu innych dolegliwości.


W artykule szczegółowo opisano patofizjologię kaszlu poinfekcyjnego, zwracając uwagę na rolę zmian w układzie nerwowym dróg oddechowych indukowanych przez infekcje wirusowe oraz na nadreaktywność układu nerwowego dróg oddechowych. Omówiono również obraz kliniczny i diagnostykę różnicową, która jest kluczowa dla wykluczenia innych przyczyn przewlekłego kaszlu, takich jak astma, inne choroby alergiczne czy refluks żołądkowo-przełykowy.


Szczególną uwagę poświęcono lewodropropizynie – lekowi przeciwkaszlowemu o działaniu obwodowym, który hamuje aktywność włókien C odpowiedzialnych za odruch kaszlu. Przytoczono wyniki badania klinicznego z 2024 r., które wykazało skuteczność lewodropropizyny w leczeniu ostrego kaszlu powirusowego u dzieci. Podkreślono, że lek ten jest dobrze tolerowany i wywołuje niewiele działań niepożądanych. Reasumując, lewodropropizyna może być skuteczną i bezpieczną opcją terapeutyczną w leczeniu ostrego kaszlu poinfekcyjnego, szczególnie u dzieci. Należy zaznaczyć jednak, że w przypadku przewlekłego kaszlu konieczna jest dokładna diagnostyka różnicowa.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Jak cytować
Sybilski, A. J. (2025). Kaszel poinfekcyjny. Mechanizmy, wyzwania diagnostyczne i rola lewodropropizyny w terapii. Medycyna Faktów , 18(1(66), 92-95. https://doi.org/10.24292/01.MF.0125.14
Numer
Tom 18 Nr 1(66) (2025)
Dział
Artykuły

Copyright © by Medical Education. All rights reserved.

Bibliografia

1. Li F, Deng Z. Progress in the pathogenesis of post-infectious persistent cough. Chin J Tuberc Respir Dis. 2022; 45(2): 213-7.
2. McGarvey L, Gibson PG. What Is Chronic Cough? Terminology. J Allergy Clin Immunol Pract. 2019; 7(6): 1711-4.
3. Jiang W, Qi J, Li X et al. Post-infectious cough of different syndromes treated by traditional Chinese medicines: A review. Chinese Herbal Medicines. 2022; 14: 494-510.
4. Marseglia GL, Veraldi D, Ciprandi G. Management of children with acute post-viral cough: a primary care experience with levodropropizine. Minerva Pediatrics. 2024; 2024 Oct 31. doi: 10.23736/S2724-5276.24.07691-2.
5. Galway NC, Shields MD. The child with an incessant dry cough. Paediatric Respiratory Reviews. 2019; 30: 58-64.